Οι αιμορροϊδες υπάρχουν σε όλους τους ανθρώπους και η ύπαρξη τους είναι γνωστή από την αρχαιότητα.

Οι αιμορροΐδες είναι ογκίδια αγγειακού φλεβικού ιστού, οι οποίες προβάλλουν από τον πρωκτό. Η εμφάνιση των ογκιδίων αυτών οφείλεται κατά βάση στην φλεβική στάση στην περιοχή λόγω του τεινεσμού. Όλοι οι άνθρωποι έχουν στον πρωκτό τους ένα δίκτυο υποβλεννογονίων φλεβών, τις αιμορροϊδικές φλέβες, οι οποίες όταν για διάφορους  λόγους διαταθούν αναπτύσσονται τότε οι εσωτερικές ή εξωτερικές αιμορροΐδες.

Παράγοντες κινδύνου για δημιουργία αιμορροΐδων είναι:

  • κληρονομικότητα
  • δυσκοιλιότητα
  • καθιστική ζωή

Οι αιμορροΐδες αποτελούν ημιτονοειδείς αρτηριοφλεβικές αγγειακές δομές στην κοπροδόχο λήκυθο που βοηθούν στον έλεγχο εξόδου των κοπράνων κατά την αφόδευση.

Γίνονται παθολογικές όταν διογκώνονται ή ερεθίζονται.

Στη φυσιολογική τους κατάσταση, δρουν ως προστατευτικό στρώμα που αποτελείται από αρτηριοφλεβικές διόδους και συνδετικό ιστό.

Αιτιολογία των αιμορροΐδων

Τα ακριβή αίτια των συμπτωματικών αιμορροΐδων είναι άγνωστα.

Υπάρχει ένα πλήθος παραγόντων που θεωρείται ότι παίζουν κάποιο ρόλο, όπως:

  • ακανόνιστα συνήθεια εντέρων (δυσκοιλιότητα ή διάρροια)
  • έλλειψη σωματικής άσκησης
  • διατροφικοί παράγοντες (δίαιτες χαμηλές σε φυτικές ίνες)
  • αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση (παρατεταμένη πίεση, ασκίτης, σχηματισμός ενδοκοιλιακής μάζας ή εγκυμοσύνη),
  • γενετικοί παράγοντες
  • απουσία βαλβίδων εντός των αιμορροϊδικών φλεβών και το γήρας
  • παχυσαρκία
  • παρατεταμένο κάθισμα
  • χρόνιος βήχας
  • δυσλειτουργία του πυελικού εδάφους

Κατά την εγκυμοσύνη, η πίεση που ασκεί το έμβρυο στην κοιλία και οι ορμονικές αλλαγές προκαλούν τη διόγκωση των αιμορροϊδικών αγγείων. Ο τοκετός οδηγεί επίσης σε αυξημένες ενδοκοιλιακές πιέσεις.Οι έγκυες γυναίκες σπάνια χρειάζονται χειρουργικές επεμβάσεις, αφού τα συμπτώματα συνήθως υποχωρούν μετά τον τοκετό.

Διάγνωση

Η διάγνωση των αιμορροΐδων συνήθως γίνεται μέσω σωματικής εξέτασης.

Η οπτική εξέταση του πρωκτού και της περιβάλλουσας περιοχής μπορεί να επιτρέψει τη διάγνωση εξωτερικών αιμορροΐδων ή αιμορροϊδικών προπτώσεων.Για τον εντοπισμό ενδεχομένων ορθικών όγκων, πολυπόδων, διογκωμένου προστάτη ή αποστημάτων μπορεί να πραγματοποιηθεί ορθική εξέταση. Η εξέταση αυτή ενδέχεται να απαιτήσει την κατάλληλη αναισθησία λόγω πόνου, αν και οι περισσότερες εσωτερικές αιμορροΐδες συνήθως δεν προκαλούν πόνο.

Υπάρχουν δύο ειδών αιμορροΐδες: εξωτερικές και εσωτερικές.

Διαφέρουν με βάση τη θέση τους γύρω από την κτενιαία γραμμή.

Μερικοί άνθρωποι μπορεί να παρουσιάσουν διαδοχικά συμπωματικές εκδοχές και των δύο τύπων.

Αν παρουσιάζεται πόνος, η πάθηση είναι πιθανότερο να πρόκειται για πρωκτική ραγάδα ή εξωτερική αιμορροΐδα, αντί για εσωτερική αιμορροΐδα.

Εσωτερικές αιμορροΐδες

Εσωτερικές αποκαλούνται οι αιμορροΐδες που προέρχονται πάνω από την κτενιαία γραμμή.Καλύπτονται από το κυλινδρικό επιθήλιο, το οποίο δεν διαθέτει υποδοχείς πόνου.

Ταξινομήθηκαν σε 4 βαθμούς, βάσει του βαθμού της πρόπτωσης.

Α’ Βαθμού (I): Χωρίς πρόπτωση. Μόνο εξέχοντα αιμοφόρα αγγεία.

Οι αιμορροΐδες πρώτου βαθμού δεν προβάλλουν καθόλου έξω από τον πρωκτό αλλά μπορεί να αιμορραγήσουν.

Β’ Βαθμού (II): Πρόπτωση κατά το σκύψιμο, αλλά άμεση μείωσή τους.

Οι αιμορροΐδες δευτέρου βαθμού προβάλλουν μόνο κατά την διάρκεια της αφόδευσης και επανέρχονται αυτόματα μέσα στον πρωκτό

Γ’ Βαθμού (III): Πρόπτωση κατά το σκύψιμο που απαιτεί χειροκίνητη μείωση.

Οι αιμορροΐδες τρίτου βαθμού επανέρχονται στον πρωκτό μόνο με βοήθεια.

Δ’ Βαθμού (IV): Πρόπτωση χωρίς τη δυνατότητα χειροκίνητης μείωσης.

Οι αιμορροΐδες τετάρτου βαθμού παραμένουν πάντοτε έξω από τον δακτύλιο του πρωκτού.

Εξωτερικές αιμορροΐδες

Οι εξωτερικές αιμορροΐδες είναι εκείνες που παρουσιάζονται κάτω από την κτενιαία γραμμή.Η περιοχή κοντά της καλύπτεται από πρωκτικό δέρμα και πιο μακριά της από δέρμα, ενώ αμφότερα είναι ευπαθή στον πόνο και στις ακραίες θερμοκρασίες.

Διαφορική διάγνωση

Πολλά ορθοπρωκτικά προβλήματα, συμπεριλαμβανομένων των ραγάδων, συριγγίων, αποστημάτων, ορθοκολικού καρκίνου, ορθοπρωκτικών κιρσών και κνησμού έχουν παρόμοια συμπτώματα και μπορεί να αναφερθούν λανθασμένα ως. Ορθική αιμορραγία μπορεί να προκύψει επίσης λόγω ορθοκολικού καρκίνου, κολίτιδας, φλεγμονώδους εντεροπάθειας, εκκολπωματίτιδας, και αγγειοδυσπλασία. Αν υφίσταται ανεμία, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη άλλες πιθανές αιτίες. Άλλες καταστάσεις που οδηγούν στο σχηματισμό πρωκτικής μάζας συμπεριλαμβάνουν: ακροχορδόνες, πρωκτικές μυρμηκίες, ορθική πρόπτωση, πολύποδες και διογκωμένες πρωκτικές θηλές. Οι ορθοπρωκτικοί κιρσοί λόγω αυξημένης πυλαίας υπέρτασης (πίεση του αίματος στο pπυλαίο φλεβικό σύστημα) μπορεί να παρουσιαστούν παρόμοιοι με τις αιμορροΐδες, αλλά αποτελούν διαφορετική πάθηση.

Τι θεραπείες υπέρχουν;

Συντηρητική θεραπεία

Η αρχική θεραπεία για ήπιας έως μέτριας μορφής εκδήλωση της ασθένειας αποτελείται από την αύξηση φυτικών ινών, χορήγηση στοματικών υγρών για τη διατήρηση υδάτωσης, λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών για την καταπολέμηση του πόνου και ανάπαυση. Μπορεί να πραγματοποιηθεί ένα πλήθος μικρών χειρουργικών επεμβάσεων, αν τα συμπτώματα είναι βαριάς μορφής ή δεν παρουσιάσουν βελτίωση με συντηρητική διαχείριση. Οι επεμβάσεις χρησιμοποιούνται μόνο για όσους δεν παρουσιάσουν βελτίωση, μετά τη λήψη των ¬παραπάνω μέτρων. Έως και το 50% των ανθρώπων ενδέχεται να αντιμετωπίσουν προβλήματα με αιμορροΐδες, σε κάποιο στάδιο της ζωής τους. Η έκβαση είναι συνήθως θετική. Η συντηρητική θεραπεία συνίσταται συνήθως σε διατροφή πλούσια σε διαιτητικές ίνες, πρόσληψη υγρών για συνεχή ενυδάτωση, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη αγωγή, ρηχά λουτρά Sitz και ανάπαυση.[Η αυξημένη πρόσληψη ινών έχει αποδειχθεί ότι έχει βελτιωμένα αποτελέσματα,και μπορεί να επιτευχθεί με αλλαγές στη δίαιτα ή την κατανάλωση συμπληρωμάτων ινών.Δεν υπάρχουν, ωστόσο, αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με τα οφέλη από τα ρηχά λουτρά Sitz σε οποιοδήποτε στάδιο της θεραπείας.Θα πρέπει να περιορίζονται σε 15 λεπτά/τη φορά σε περίπτωση που επιλέγονται ως θεραπεία. Υπάρχουν πολλές ουσίες για τοπική χρήση καθώς και υπόθετα για την αντιμετώπιση των αιμορροΐδων, ωστόσο δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να υποστηρίζουν τη χρήση τους.Ουσίες που περιέχουν στεροειδή δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για περισσότερες από 14 ημέρες, διότι ενδέχεται να προκαλέσουν λέπτυνση του δέρματος.Οι περισσότερες ουσίες περιέχουν συνδυασμό ενεργών συστατικών.Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται: προστατευτικές κρέμες όπως γέλη πετρελαίου ή οξείδιο ψευδαργύρου, αναλγητικές ουσίες όπως λιδοκαΐνη και αγγειοσυσταλτικές ουσίες όπως επινεφρίνη.Τα οφέλη των φλαβονοειδών αμφισβητούνται με πιθανές παρενέργειες.Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως κατά την κύηση. Ως αποτέλεσμα, οι δραστικές αγωγές καθυστερούνται συχνά για μετά τον τοκετό.

Θεραπευτικές Τεχνικές ΜΗ χειρουργικές

Μπορούν να εφαρμοστούν μια σειρά από απλές διαδικασίες. Ενώ δεν θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή του ασθενούς, ενδέχεται να προκύψουν σπάνιες σοβαρές παρενέργειες όπως η περιπρωκτική σήψη.

-Η απολίνωση αιμορροΐδων με ελαστικό δακτύλιο (περίδεση αιμορροίδων) συνιστάται συνήθως ως θεραπεία πρώτης γραμμής σε πάσχοντες από ασθένεια βαθμού 1 έως 3 . Το ποσοστό θεραπείας ανέρχεται στο 87%, με το ποσοστό επιπλοκών να ανέρχεται στο 3%.

-Η σκληροθεραπεία περιλαμβάνει την ενέσιμη έκχυση σκληρυντικής ουσίας, όπως της φαινόλης, στην αιμορροΐδα.Με αυτόν τον τρόπο συρρικνώνονται οι φλέβες και συστέλλονται οι αιμορροΐδες.Το ποσοστό επιτυχίας μετά από τέσσερα χρόνια θεραπείας ανέρχεται σε περίπου 70%.

-Μια σειρά από μεθόδους καυτηριασμού έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικές για τις αιμορροΐδες, αλλά χρησιμοποιούνται συνήθως μόνο εφόσον αποτύχουν οι άλλες μέθοδοι.

Χειρουργική επέμβαση

Μπορούν να χρησιμοποιηθούν μια σειρά από χειρουργικές τεχνικές σε περίπτωση που αποτύχουν η συντηρητική αντιμετώπιση και οι απλές διαδικασίες.Όλες οι χειρουργικές θεραπείες συνδέονται με επιπλοκές κάποιου βαθμού, συμπεριλαμβανομένης της αιμορραγίας, της μόλυνσης, της πρωκτικής στένωσης και της κατακράτησης ούρων λόγω της εγγύτητας του ορθού με τα νεύρα που τροφοδοτούν την ουροδόχο κύστη. Υπάρχει επίσης ενδεχομένως μικρός κίνδυνος εμφάνισης ακράτειας κοπράνων, κυρίως υγρών,με τα ποσοστά που αναφέρονται να κυμαίνονται μεταξύ 0% και 28%. Το εκτρόπιο του βλεννογόνου είναι μια ακόμα πάθηση που ενδέχεται να εμφανιστεί μετά την αιμορροϊδεκτομή (συχνά ταυτόχρονα με πρωκτική στένωση).Σε αυτήν την περίπτωση ο πρωκτικός βλεννογόνος στρέφεται από τον πρωκτό, κάτι παρόμοιο με μιας ήπιας μορφής πρόπτωση του ορθού.

Η Κλασσική αιμορροϊδεκτομή κατά Millikan-Morgan, είναι η χειρουργική εκτομή των αιμορροΐδων και συρραφή με απορροφήσιμα ράμματα, και χρησιμοποιείται κυρίως σε βαριές περιπτώσεις, στάδιο ΙΙΙ και ΙV.Συνδέεται με έντονο μετεγχειρητικό πόνο και απαιτεί συνήθως 2–4 εβδομάδες για ανάρρωση.Στους πάσχοντες, ωστόσο, από αιμορροΐδες 3 βαθμού τα οφέλη είναι σημαντικά και μακροχρόνια σε σχέση με την απολίνωση με ελαστικό δακτύλιο.Είναι η συνιστώμενη θεραπεία για όσους πάσχουν από θρομβωμένη εξωτερική αιμορροΐδα, αν ακολουθηθεί εντός 24–72 ωρών.Η εφαρμογή αλοιφής από νιτρογλυκερίνη μετεγχειρητικά βοηθά με τον πόνο και την επούλωση.

Η διορθική αιμορροΐδική απαγγείωση (Mέθοδος THD ή HAL) είναι μια ελάχιστα επεμβατική θεραπεία που χρησιμοποιεί υπέρηχο Ντόπλερ προκειμένου να εντοπίσει με ακρίβεια την αρτηριακή εισροή αίματος. Οι αρτηρίες αυτές αποκαθίστανται και η πρόπτωση ιστού συρράφεται στη φυσιολογική θέση. Έχει ένα σχετικά υψηλότερο ποσοστό υποτροπής, αλλά λιγότερες επιπλοκές σε σύγκριση με την αιμορροιδεκτομή.

Η αιμορροϊδεκτομή με συρραφή, επίσης γνωστή ως αιμορροϊδοπηξία με συρραφή, είναι μια διαδικασία που περιλαμβάνει την αφαίρεση του ασυνήθιστα μεγεθυμένου αιμορροϊδικού ιστού και την επανατοποθέτηση κατόπιν του υπόλοιπου αιμοροϊδικού ιστού στη φυσιολογική ανατομική του θέση. Σε γενικές γραμμές δεν προκαλεί τόσο πόνο και συνδέεται με ταχύτερη επούλωση σε σύγκριση με την πλήρη αφαίρεση των αιμορροΐδων.Η πιθανότητα επανεμφάνισης ,ωστόσο, συμπτωματικών αιμορροΐδων είναι υψηλότερη απ'ό,τι στη συμβατική αιμορροϊδεκτομή και για τον λόγο αυτό συνιστάται μόνο για ασθένεια βαθμού 2 ή 3.

Πηγή: wikipedia

efarmakeio.gr